Zondag 26 oktober stond de eerste ronde van de externe competitie op het programma. Het eerste team mocht aantreden tegen DJC 2. Afgelopen seizoen verloren we tweemaal met 6-2 en we waren nu hoopvol gestemd dat we een beter resultaat zouden kunnen halen.
Helaas gingen we ditmaal met 5-3 ten onder. Dit bleek achteraf toch onnodig, dit zal ik toelichten met een kort verslagje per partij:
Dirk Bergmans (1854) - René van Hassel (2079) 0.5 - 0.5
Dit was de laatste partij die ik met mijn relatief lage rating mocht spelen. Ik had de intentie hiervan te profiteren. Mijn tegenstander was René van Hassel, een onbekende speler met een hoge rating. Later bleek dat hij 12 jaar niet meer had geschaakt. Er kwam een zeer complexe stelling op het bord. Continu moesten allerlei varianten worden bekeken die eigenlijk te complex waren om door te rekenen.
De hele partij stond ik toch wel minder zonder dat er een duidelijke winstvariant voor zwart was. Uiteindelijk werd er afgewikkeld waarna de aanval van zwart was gaan liggen. In een ogenschijnlijk iets betere stelling voor mij die door Fritz toch als beter voor zwart werd beoordeeld werd er een zwaarbevochten remise overeen gekomen. Beide spelers hadden hier uiteindelijk wel vrede mee.
Jeroen Schilperoort (1915) - Niek Philipsen (1752) 1-0
Niek mocht na zijn goede resultaten op de eerste borden vorig seizoen weer bovenin spelen. Ditmaal tegen Jeroen Schilperoort, die vorig seizoen Roland nog had verslagen. Ditmaal ging het Niek iets minder af. Na de opening was de stelling redelijk in evenwicht, maar Jeroen begon de stelling steeds meer na zich toe te trekken. Op advies van niet nader genoemde personen creëerde Niek een chaos op het bord in de hoop dat dit de partij in zijn voordeel kon beslechten. Jeroen wist hier echter wel raad mee en sloeg toe bij de eerste beste kans. Een verdediging tegen mat was niet meer mogelijk.
De analyse in la Taberna wees nog uit dat er toch kansen zijn blijven liggen voor Niek. De volgende tegenstander kan zijn borst nat maken voor een tot op het bot gemotiveerde Niek.
Roland van Vliembergen (1838) - Rolf van Brug (1842) 1-0
Ondanks dat Roland de witte stenen mocht hanteren werd hij in de opening verrast door de scherpe variant van Rolf van Brug. Hij kwam een pion achter en stond naar eigen zeggen op een gegeven moment zelfs op -4. Zijn tegenstander maakte echter een blunder waarna het +3 voor Roland was. Rolf bood remise aan wat Roland uiteraard niet aannam. Een paar zetten later stond het +40 voor Roland, en konden de stukken de doos in.
Marc Kocur (1875) - Maarten Toll (1808) 0.5 - 0.5
Maarten speelde tegen de vriendelijke Belg Marc Kocur die ik nog ken van een tweetal remises tegen John Kerren in de afgelopen jaren. Aanvankelijk stond Maarten wat moeilijk en kreeg hij op zijn dame-vleugel een aanval te verwerken. Deze sloeg niet door en na het ruilen van enkele stukken leek de stelling meer in evenwicht waarna Maarten na overleg besloot remise aan te bieden. Ditgeen Marc accepteerde. Maarten zei later nog dat hij wellicht zelfs nog door had moeten spelen, deze analyse hebben we nog van hem tegoed!;-)
Ray Briels (1854) - Peter van Dinteren (1891) 0-1
Ray speelde in zijn bekende zeer aanvallende stijl. Hij trof echter de stugge en goede verdediger Peter van Dinteren. Remise staat echter niet in het vocabulaire van Ray en hij ging forceren. Dit werkte averechts en Peter trok de partij naar zich toe. De stelling van Ray bleek achteraf gewoon prima in orde en er zat gewoon niet meer in dan remise. Hij heeft zich voorgenomen in de toekomst meer moeite gaan doen het r-woord over zijn lippen te krijgen wanneer de stelling winst niet toe laat.
Jean van Kan (1864) - Raimund van Alphen (1907) 0.5 - 0.5
Raimund speelde een degelijke solide pot tegen Jean van Kan. Een regelmatige remise waar verder niet zoveel in zat, althans dat dacht hij. Bij thuiskomst had de computer slechts enkele seconden nodig om een duidelijke winst te vinden. Zie dit diagram, zijn tegenstander speelde hier Td2
Deze mogelijkheid bood zich zelfs 2 zetten later nog eens aan. 'Tijdnood of geen tijdnood, dit moet ik gewoon zien', aldus Raimund. Afgelopen weekend toonde hij bij Checkmate al aan van zijn fouten te leren dus we zijn hoopvol gestemd voor de toekomst.
Bill Kortenoeven (1770) - Leon Graff (1810) 0.5 - 0.5Met de witte stenen kwam Bill goed uit de opening. Er was een ruimtevoordeel en de lichte stukken waren beter dan die van zijn opponent. Een winstplan werd door Bill echter niet gevonden. Hij besloot na overleg met de teamleider remise aan te bieden en zo geschiedde.
Rene Mussen (1860) - Marina van Vliembergen (1699) 1-0
Ook Marina kwam zeker niet verkeerd uit de opening met zwart, hetgeen mij hoopvol stemde. Er werd echter een aftrekaanval over het hoofd gezien. Dit kostte door knap verdedigen geen materiaal, maar zorgde er wel voor dat ze vol in de achteruit moest gaan schaken. Normaliter weet Marina als een van de beste verdedigsters van de club hier wel raad mee, maar tegen Rene Mussen moest ze zich na een moeizaam gevecht uiteindelijk toch gewonnen geven. Volgende ronde gaat ze zich revancheren!