Zondag 14 december ging team 2 voor de eerste keer met de vaste spelers naar Sittard om daar onze derde LiSB wedstrijd tegen GESS 2 te spelen. Bij binnenkomst kregen we van teamleider Maurice te horen dat één van hun spelers ziek was geworden. Vervelend natuurlijk, maar hierdoor stonden we 1-0 voor, voordat we aan de match waren begonnen.

Na wijs besluit werd Paul "opgeofferd" wat hij volledig begreep en hij heeft de hele middag alle partijen goed in de gaten kunnen houden.  Mede door zijn hulp is dit verslag tot stand gekomen. Sowieso helpen de spelers allemaal goed mee aan de verslaggeving van de wedstrijd en maak ik als teamleider er een geheel van.

Bord 1: Paul van der Wouw - niet opgekomen: 1-0

Bord 6: Imer Visoka - Willem Vermulst: 0-1
Als tweede konden we Willem feliciteren. Het ratingverschil was hier te groot: 1012 tegen 1692. Willem maakte dit verschil volledig waar en zorgde ervoor dat de stand vrij snel naar 2-0 werd getrokken.

Bord 4: Wil Vroomen - Hans Janssen: 0-1
Hans had een vervelende start dit externe competitie jaar door de eerste ronde onverdiend te verliezen en de tweede match kon hij er vanwege omstandigheden niet bij zijn. Rechtstreeks van zijn werk was hij naar Sittard gereden en ging er eens goed voor zitten. Tsja, als je de partij naspeelt, dan kan ik maar een ding zeggen. Hij heeft gewonnen zoals Hans vaker een partij wint.

Bord 2: Paul de Vries - Simon Plukkel: ½-½
Door de zieke GESS-speler, zat hun bord 1 speler op bord 2. Ik had Mari beloofd dat hij een keer met wit mocht spelen, dus heb ik zelf plaatst genomen achter de zwarte stukken. Beide spelers onwikkelde rustig hun partij en hierbij het vervolg.

Bord 3: Mari Jacobs - Maurice Goltstein: 1-0
Mari's eigen woorden over deze partij: "Mijn tegenstander bracht op de vierde zet al een verzwakking aan in zijn stelling. Ik kreeg daarbij ook nog de ruimte om het centrum in te nemen. Met name zijn paard op b8 kon hij hierdoor niet goed ontwikkelen en daardoor won ik in het vroege middenspel een pion en hield ik ook een gezonde vrij pion in het centrum over. Even later speelde ik onnauwkeurig en gaf de pion weer terug maar de positie was nog steeds erg goed. Even later kon ik mijn paard naar veld e6 spelen en was de combinatie van dame en paard voldoende om een matnet te bouwen. Typisch zo'n partij waar je al vrij snel denkt dat het snel uit moet zijn maar geduldig spelen en steeds kleine verbeteringen aanbrengen winnend is. Mag je ook nog een foutje maken. Mooi gezien door Simon die naast me zat en mijn partij dus af en toe volgde. Misschien keek hij liever naar mijn stelling dan naar dat trotse paard van de tegenstander midden op het veld".

Bord 5: Frank van Overbeek - Ben Stevens: 1-0
Frank: "Niet zwart maar wit heeft een pion gewonnen. Dat is natuurlijk fijn, maar nu zit ik met een klotestelling (excuses, dames!), waarin ik nog uren werk had om het punt binnen te halen. Sterker nog, mijn tegenstander begon alles of niets te spelen en op een gegeven moment vreesde ik voor mijn ondergang.
Na beraad met teamleider Simon over een eventueel remise aanbod, vergaloppeerde mijn tegenstander zich nog en kon ik het punt alsnog binnenhalen. Overigens, laat ik maar niet zien hoe dat allemaal tot stand kwam, want daar word je niet vrolijk van. Als je wel eens gehoord hebt van ‘de ridders van de Droevige Figuur’ dan ken ik er nu nog wel twee voor je, maar dit terzijde".